ΘΑΥΜΑΖΩ....

Θαυμάζω την αγωνιστότητα των ταπεινών και την μετάνοια των φτωχών.
Θαυμάζω την αγάπη των νέων στη θυσία του εγώ.
Θαυμάζω την προσευχή των μοναχών στην άσκηση της νυχτερινής αγρυπνίας.
Θαυμάζω τον πλούτο των αδυνάτων μέσα στην αρετή της συγνώμης.
Θαυμάζω την υπακοή των χριστιανών στον πνευματικό τους.
Θαυμάζω το πρόσωπο μέσα στα δάκρυα της μετανοίας του.
Θαυμάζω την σιωπή των αδικημένων μέσα στις προσβολές των άλλων.
Θαυμάζω την σιωπή των ταπεινών μπροστά στον περιαυτολογία των εγωϊστών.
Θαυμάζω τά καθαρά μάτια μέσα στην αγνότητα του σώματος.
Θαυμάζω την ομορφιά των λουλουδιών μέσα στην αγκαλιά των μικρών παιδιών.
Θαυμάζω την συγνώμη των ταπεινών μπροστά στον εγωϊσμό των δικαιωμένων.
Θαυμάζω την αγάπη που δεν φθείρεται απο την κακία των υπερηφάνων.
Θαυμάζω την πραότητα μπροστά στο θυμό του εγωϊστή.
Θαυμάζω την ειρήνη του πράου μπροστά στην κακία του αλάζονα.
Θαυμάζω την καθαρή καρδιά που δεν κρίνει κανένα.
Θαυμάζω την απλότητα των μικρών παιδιών μπροστά σύγχυση των μεγάλων.
Θαυμάζω τη ζωντάνια των ασθενών μπροστά στο πόνο του σώματος τους.
Θαυμάζω την υπομονή σου που κάθεσαι και διαβάζεις ότι γράφω.
Θαυμάζω το θάρρος μπροστά στο φόβο της ατολμίας.
Θαυμάζω την άσκηση της σιωπής μπροστά στον πολυλογά.
Θαυμάζω την χαρά του ταπεινού μπροστά στις θλίψεις της ζωής του.
Θαυμάζω τους αγωνιστές των αρετών.
Θαυμάζω την τόλμη των αδυνάτων μπροστά στον ατολμία των αδυναμιών τους.
Θαυμάζω την πίστη μέσα στην απιστία των πολλών.
Θαυμάζω την ειλικρίνεια μέσα στο ψέμμα του άλλου.
Θαυμάζω την διάκριση μέσα στην άσκηση των αρετών.
Θαυμάζω την ηρεμία μέσα στην φουρτούνα των πειρασμών.
Θαυμάζω την αγάπη στην αυτοθυσία.
Θαυμάζω το πρόσωπο της χαράς μέσα στην ευγένεια της καλωσύνης.
Θαυμάζω την αγνότητα μέσα στους πειρασμούς της ζωής.
Θαυμάζω την αλήθεια μπροστά στο ψέμμα.
Θαυμάζω την ζωή του ταπεινού μέσα στην προσευχή των δακρύων του.
Θαυμάζω την αγάπη του μικρού παιδιού μπροστά στην αγάπη του μεγάλου.